اگر عصر نیروی کار ارزان در حال پایان است پس عصر نیروی کار توانمند باید آغاز شود و این آینده توسعه را از نو تعریف خواهد کرد.
- پایان عصر نیروی کار ارزان
هنوز دنیای نیروی کار ارزان زیادی دارد. چیزی که در حال پایان است، دورانی است که نیروی کار ارزان میتوانست به راحتی توسعه را تقویت کند. انتقال مردم از مزارع به کارخانهها قبلاً برای افزایش درآمد و ساختن ملتها کافی بود. این امر اکنون بسیار دشوارتر شده است.
چه چیزی تغییر کرده است؟
🔹ترکیب جمعیتی در بسیاری از نقاط جهان در حال تغییر است. نیروی کار در برخی کشورها در حال کاهش و در برخی دیگر در حال پیر شدن است و کارگران جوان کمتری برای هدایت رشد باقی مانده است.
🔹در بخشهایی از جهان، دستمزدهای واقعی، سریعتر از بهرهوری در حال افزایش هستند. نیروی کار ممکن است هنوز ارزان باشد، اما برای رقابتی ماندن کافی نیست. ما این الگو را در چندین کشور آسیایی با درآمد متوسط میبینیم.
زنجیرههای تأمین برای سازگاری با واقعیتهای جدید در حال پیکربندی مجدد هستند. اکنون شرکتها به انعطافپذیری، نزدیکی و فناوری بیش از دستمزد کمتر و کمتر اهمیت میدهند. آنها به «کل هزینههای زنجیره تأمین» فکر میکنند نه فقط دستمزدهای پایین.
🔹اتوماسیون ارزان از راه رسیده است. رباتها و هوش مصنوعی اکنون مقرون به صرفه و از نظر اقتصادی حتی در محیطهای کمدستمزد نیز جالب توجه هستند.
🔹هوش مصنوعی در حال تعریف مجدد معنای کار و حرکت به سمت بالای زنجیره ارزش است و وظایف شناختی و خلاقانهای را که زمانی دور از دسترس فناوری بوده را بر عهده میگیرد.
- از نیروی کار ارزان به نیروی کار توانمند
نیروی کار توانمند به معنای کارگرانی است که مجهز به مهارت، فناوری و فرصت هستند، به اندازه کافی آماده و خلاق هستند تا در یک اقتصاد در حال تغییر رشد کنند.
آینده توسعه کمتر به نیروی کار ارزان و بیشتر به نیروی کار توانمند وابسته خواهد بود.
این امر مستلزم چیست؟
🔹پذیرش و تقویت فناوری. تغییرات فناوری که باعث صرفهجویی در نیروی کار میشود، نباید مشاغل را از بین ببرد، حداقل نه در مجموع و در درازمدت. در عوض، صنایع جدید، خدمات جدید و راههای جدیدی برای اتصال به بازارهای با رشد سریع ایجاد میکند و آنها را متحول میکند. برای کشورهایی که نیازهای زیادی به ایجاد شغل دارند، هدف، پذیرش فناوری و تقویت آن است.
🔹مهارتها را به زیرساخت جدید تبدیل کنید. نیروی کار توانمند به افرادی وابسته است که میتوانند در کنار فناوری، یادگیری، سازگاری و نوآوری داشته باشند. این به معنای سرمایهگذاری در یادگیری مادامالعمر، آموزشهای حرفهای و دیجیتال و مسیرهایی است که به کارگران کمک میکند از وظایف روتین به وظایف با ارزش بالاتر منتقل شوند.
🔹گنجاندن مشارکت در هسته استراتژی توسعه. توانمندسازی زنان و گروههای اقلیت، هم منصفانه و هم ضروری است. وقتی نیمی از جمعیت از بازار کار غایب هستند، رشد نیمهتمام میماند.
هند چالش و فرصت را نشان میدهد. این کشور بزرگترین جمعیت در سن کار جهان (حدود ۱ میلیارد نفر، کمی بالاتر از چین) را دارد، اما نیروی کار کمتری دارد (به نمودار مراجعه کنید)، زیرا تنها حدود ۳۰ درصد از زنان در مقایسه با ۶۰ درصد در چین مشارکت دارند. از بین بردن این شکاف میتواند بیش از ۲۰۰ میلیون کارگر، تقریباً معادل مجموع نیروی کار برزیل و ژاپن، اضافه کند.
اگر کشورها نتوانند نیروهای کار خود را از طریق فناوری، مهارتها و مشارکت، توانمند کنند، نتیجه آن تشکیلات غیررسمی، بیکاری و هدر رفتن سرمایه انسانی خواهد بود.
اما اگر آنها این کار را درست انجام دهند، یک فرصت عظیم میتواند به واقعیت تبدیل شود.
If the age of cheap labor is ending, the age of empowered labor must begin, and this will redefine the future of development.
۱٫ The age of cheap labor is ending
The world still has plenty of cheap labor. What’s ending is the era when cheap labor could easily power development. Moving people from farms to factories used to be enough to lift incomes and build nations. This has now become a lot more difficult.
What has changed?
🔹Demographics are flipping in much of the world. Workforces are shrinking in some countries and aging in others, leaving fewer young workers to drive growth.
🔹in parts of the world, real wages are rising faster than productivity. Labor may still be cheap, but not enough to stay competitive. We see this pattern in several countries of middle-income Asia.
🔹Supply chains are being reconfigured to adapt to new realities. Firms now prize resilience, proximity, and technology over the lowest wage. They think “total supply chain costs” rather than just “low wages.”
🔹Cheap automation has arrived. Robots and AI are now affordable and economically interesting even in low-wage settings.
🔹AI is redefining the meaning of work. It is moving up the value chain, taking on cognitive and creative tasks once thought secure.
۲٫ From cheap to empowered labor
Empowered labor means workers equipped with skills, technology, and opportunity, connected and creative enough to thrive in a changing economy.
The future of development will depend less on cheap labor and more on empowered labor.
What does this require?
🔹Embrace and augment technology. Labor-saving technological change need not destroy jobs, at least not in the aggregate and over the longer term. Instead, it transforms and also creates new industries, new services, and new ways to connect to fast-growing markets. For countries with large job-creation needs, the goal embrace technology and augment it.
🔹Make skills the new infrastructure. Empowered labor depends on people who can learn, adapt, and innovate alongside technology. That means investing in lifelong learning, vocational and digital training, and pathways that help workers move from routine to higher-value tasks.
🔹Place inclusion at the core of the development strategy. Empowering women and underrepresented groups is both fair and essential. When half the population is missing from the labor market, growth remains half-realized.
India shows the challenge and the opportunity. It has the world’s largest working-age population (around 1 bln, just above China) but a smaller labor force (see chart), as only ~30% of women participate compared with 60% in China. Closing that gap could add over 200 million workers, roughly the combined workforces of Brazil and Japan.
If countries fail to empower their labor forces through technology, skills, and inclusion, the result will be informalisation, unemployment, and wasted human capital.
But if they get it right, a massive opportunity can be turned into reality.

